Kur’an-ı Kerim Meali

En’âm / 78- Fe lemmâ raeş şemse bâzigaten kâle hâzâ rabbî, hâzâ ekber(ekberu), fe lemmâ efelet kâle yâ kavmî innî berîun mimmâ tuşrikûn(tuşrikûne).

Diyanet Vakfi = Güneşi doğarken görünce de, Rabbim budur, zira bu daha büyük, dedi. O da batınca, dedi ki: Ey kavmim! Ben sizin (Allah'a) ortak koştuğunuz şeylerden uzağım.

A’râf / 142- Ve vâadnâ mûsâ selâsîne leyleten ve etmemnâhâ bi aşrin fe temme mîkâtu rabbihî erbaîne leyleh(leyleten), ve kâle mûsâ li ahîhi hârûnahlufnî fî kavmî ve aslıh ve lâ tettebi’ sebîlel mufsidîn(mufsidîne).

Diyanet Vakfi = Musa ile otuz gece sözleştik ve ona bir on daha ekleyerek tamamladık. Böylece Rabbinin belirlediği süre, kırk gece olarak tamamlanmış oldu. Musa, kardeşi Harun'a, “Kavmimde benim yerime geç, ıslah et ve sakın bozguncuların yoluna tabi olma” dedi.

Furkân / 30- Ve kâler resûlu yâ rabbi inne kavmîttehazû hâzâl kur’âne mehcûrâ(mehcûran).

Diyanet Vakfi = Peygamber der ki: Ey Rabbim! Kavmim bu Kur'an'ı büsbütün terkettiler.

Şu’arâ / 117- Kâle rabbi inne kavmî kezzebûni.

Diyanet Vakfi = Nuh: Rabbim! dedi, kavmim beni yalancılıkla suçladı.

Yâsîn / 26- Kîledhulil cennete, kâle yâ leyte kavmî ya’lemûn(ya’lemûne).

Diyanet Vakfi = (26-27) Gir cennete! denildi. «Keşke, dedi, Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikrama mazhar olanlardan kıldığını kavmim bilseydi!»

Nûh / 5- Kâle rabbi innî deavtu kavmî leylen ve nehârâ(nehâran).

Diyanet Vakfi = (Sonra Nuh:) Rabbim! dedi, doğrusu ben kavmimi gece gündüz (imana) davet ettim;